Miód sztuczny

Miód sztuczny jak sama nazwa wskazuje ma być syntetycznym zamiennikiem miodu naturalnego. W smaku i wyglądzie ma przypominać miód naturalny i tak w rzeczywistości jest (zaznaczam słowo przypominać).

Są trzy metody otrzymywania miodu sztucznego. Pierwszy to obróbka termiczna w której miód otrzymuje się w wyniku rozkładu cukrów złożonych (otrzymywanych najczęściej z syropu ziemniaczanego), sacharozy oraz izoglukozy na cukry proste. Rozkład na cukry proste dokonywany jest w procesie podgrzewania w roztworze z dodatkiem słabych kwasów używanych jako katalizatory. W dalszej kolejności dodawane są barwniki, aromaty oraz esencje smakowe. Taki sposób otrzymywania miodu sztucznego jest stosowany od I wojny światowej.

Drugą metodą otrzymywania sztucznego miodu jest tak zwana obróbka przez pszczoły. Miód tak powstały nazywany jest także czasem ekspresowym. Powstaje on nie z pyłków kwiatowych, lecz z syropu przygotowanego pszczołom, który jest roztworem cukru oraz wody. Bardzo często jest to wykorzystywane przez pszczelarzy do fałszowania miodu, czyli zwiększania produkcji miodu.

Istnieje też rodzaj miodu sztucznego nazywany miodem niebieskim. Jest on otrzymywany przez podawanie pszczołom syropu cukrowego z dodatkiem atramentu.

Miód sztuczny nie posiada żadnych właściwości leczniczych, które są charakterystyczne dla miodów naturalnych.